Omdat het zondagochtend is en ik er zin in heb:
Een clipje kan dus ook zonder meisjes in bikini en jongens die zwaarmoedig kijken.
9 november 2008
Buddy Miller
Posted by peerke3 under favoriete songs | Tags: bikini, Buddy Miller, clips, jongens, meisjes, zondagochtend, zwaarmoedig |[9] Comments
10 november 2008 at 1:58 am
…en ik heb de hele zondag een CD gespeeld, die ik onlangs cadeau kreeg. Met ‘ Canciones de mi Padre’ van Linda Ronstadt,vertoefde ik dan wel in een andere wereld als de jouwe, Peerke, maar toch een beetje in aanverwant gezelschap.Wat ik vroeger pure kitch vond,klinkt me nu heel anders in de oren.
10 november 2008 at 2:14 am
Peerke, kun je aub een link leggen naar jouw eerste blog. Ik ben via Roen’s Ranch naar jouw stukje over ‘Cancion Mixteca’ gegaan. Als ik eens iets over Dylan opzoek, doe ik datzelfde.
Zo dacht ik ook wat over L.Ronstadt gelezen te hebben bij jou…klopt dat ? Ja, wij vrouwen maken soms rare gedachtenkronkels!
10 november 2008 at 9:15 am
@ Mie: de links zijn gelegd. Dat had ik inderdaad al veel eerder moeten doen.
Wat Linda Ronstadt betreft: dit is pure muziek. Zij is van Mexicaanse afkomst en het zijn, zoals de titel aangeeft: liedjes die ze van haar vader heeft geleerd.
Ik heb het er even over in mijn stukje over ‘Cancion Mixteca’ uit Paris Texas.
En die vind je hier: http://peerkesplaatjes.skynetblogs.be/post/5384317/cancion-mixteca
10 november 2008 at 10:06 pm
Het is nu maandagavond en het filmpje van Buddy is nog altijd fantastisch.Ook op een avond dus.Muziek zoals muziek moet gemaakt en gespeeld worden.
Je voelt gewoonweg dat dit oprecht is, muziek met een ziel.Zo,en meer moet dat niet zijn.
Bedankt Peerke voor het clipje.
Wanneer iets over uncle Buddy?
11 november 2008 at 3:40 am
Peerke, dank voor de hulp. Dit zocht ik inderdaad.
Vanavond naar T.J.White in Leuven geweest.Ik vernam even voordien het overlijden van Wannes Van de Velde. Nog nooit heeft de Blues mij zo naar de keel gegrepen!
Klein detail:
Toen ik die foto van je ( doorheen het dakvenster )voor het eerst zag, heb ik onmiddellijk aan Wannes’ lied ‘Mijn Mansarde’ gedacht.
11 november 2008 at 9:14 am
Oh, Tony Joe White, nog zo een van mijn grote helden. Daar was ik graag bij geweest. Maar ja, het is niet altijd mogelijk…
De dood van Wannes heeft mij erg aangegrepen. Een monument is heengegaan. Hij staat op hetzelfde niveau als Jacques Brel, qua grootste muzikale Belg.
De man op de foto ben ik overigens niet zelf, maar dat had je waarschijnlijk al gezien. Het is de Franse cineast Jacques Tati.
11 november 2008 at 3:49 pm
‘De Tien Geboden’, Tarzan, Laurel&Hardy, Chaplin en…’Mon Oncle’ van Tati, verplichte vakantiefilms indertijd.Ik heb met deze aanpak wel het onderscheid leren maken!
11 november 2008 at 10:52 pm
Naar Tony Joe White Peerke?
Maar ik ook.Had dat maar gezegd,ik ging ONMIDDELIJK mee want het is ook een van mijn favorieten.Met,jawel,dank aan peerke.
En laat Buddy Miller ook meedoen.
En special guests:Kelly Joe Phelps en Richard Thompson.Wat denk je daar van?
11 november 2008 at 11:43 pm
Zijn we weg, jong?
Of moeten we zelf eens een festivalleke organiseren?
En als top of the bil vragen we dan Emmylou Harris.