Town Hall concert – 12 april 1963
Het zijn interessante tijden voor Dylanfans. Terwijl we nog nagenieten van drie schijfjes vol lekkers van Tell Tale Signs zit het volgende reguliere studioalbum er al weer aan te komen. En ondertussen teistert de goede man ook nog eens de oren van de Europese concertgangers met eigenzinnige versies van zijn klassiekers. Gisteren bijvoorbeeld nog in Vorst Nationaal in Brussel.
Misschien is het interessant om, in dat verband, eens terug te blikken op een concert uit het begin van zijn carrière. We maken er kennis met een heel andere zanger: iemand die zijn publiek vermaakt met grapjes en die reageert op opmerkingen of verzoeknummertjes vanuit het publiek.
Op 12 april 1963 stond de eenentwintigjarige Bob Dylan in de Town Hall in New York. Het was zijn eerste belangrijke soloconcert. Hoewel de negenhonderd plaatsen niet uitverkocht waren, was het een groot succes. Zeker voor iemand die achttien maanden eerder nog geen vijftig man bij elkaar had gekregen voor een recital in een andere zaal in dezelfde stad: de Carnegie Hall.
Zijn debuut was gezonken als een baksteen en zijn doorbraak LP moest nog uitkomen. En toch stond er die avond een ster op het podium. Het zelfvertrouwen, dat er al sinds zijn optredens met schoolbandjes was geweest, ging nu gepaard met een volwassen podiumact en goede eigen songs. Opvallend is dat vrijwel alle nummers eigen composities waren en dat slechts een handvol daarvan zouden verschijnen op zijn op handen zijnde plaat. Enkele dagen voor de show waren de eerste promotie exemplaren van The Freewheelin’ Bob Dylan verstuurd naar radiozenders en recensenten aan de Oostkust.
Zoals altijd tegendraads, bracht hij slechts één nummer van zijn eerste plaat: ‘Talkin’ New York’ – niet toevallig ook een van de twee eigen nummers op die schijf. Dat wil dus zeggen dat zowat alle andere songs nieuw moesten zijn voor het publiek. Maar toch horen we hier en daar kreten, vooral om ‘Hard Rain’, waarmee hij een belangrijke status had verkregen in de folkkring van Greenwich Village.
Hij opent met ‘Ramblin’ Down Thru The World’, dat volgens kenners een omelet is gemaakt van twee eitjes van Woody Guthrie: ‘Sally Don’t You Grieve’ en ‘Ramblin’ Round’. Ook de beide volgende songs zijn nog verwant aan zijn grote voorbeeld: ‘Bob Dylan’s Dream’ qua sfeer en ‘Talkin’ New York’ als genre.
Maar dan is het tijd voor het serieuze werk: in ‘The Ballad of Hollis Brown’ vertelt hij het trietse verhaal van een boer uit South Dakota die geen andere mogelijkheid ziet om aan de armoede en de tegenslagen te onstnappen dan zijn hele familie uit moorden. En ook in ‘Walls Of Red Wing’ ziet de situatie er hopeloos uit voor het hoofdpersonage.
Dylan weet dat zoveel kommer en kwel het best kan worden gevolgd oor wat luchtiger materiaal. Met de dubbelzinnigheden in ‘All Over You’ krijgt hij de lachers op zijn hand. En in ‘Talking John Birch Paranoid Blues’ maakt hij de paranoïde heksenjacht op communisten belachelijk.
Dan volgen een paar liefdesliedjes, maar wel van de soort zoals alleen Dylan ze kan schrijven. Eerst de allereerste uitvoering van één van mijn lievelingsnummers: ‘Boots Of Spanish Leather’ en dan ‘Hero Blues’ – je zult me pas echt apprecieren als ik dood ben!
Hoewel ‘Blowin’ In The Wind’ inmiddels precies een jaar oud was, lokt het hier nog geen reactie uit van het publiek. Dat zou enkele maanden later wel anders zijn, wanneer de coverversie van Peter, Paul and Mary met honderdduizenden tegelijk de winkels uit zou vliegen en de song naar de tweede plaats van de hitparade zal voeren.
Het hoogtepunt van het eerste deel is ongetwijfeld ‘Tomorrow Is A Long Time’. Deze live versie verscheen in 1971 op de compilatie Greatest Hits Vol. 2. Zelf zou Dylan nooit een studiouitvoering uitbrengen, maar Elvis Presley deed dat wel. In februari 1966 nam hij de song op voor de soundtrack van de film Spinout. Dylan roemde die versie van The King later als de favoriete cover van een van zijn nummers.
Voor de pauze ingaat geeft Dylan zijn publiek nog een hoogtepunt mee om over na te denken: ‘A Hard Rain’s Gonna Fall’.
Kan hij, na de perfect opgebouwde eerste set, nog beter doen in het tweede deel?
Hij trapt af met drie nagelnieuwe songs op rij: ‘Dusty Old Fairgrounds’, ‘Who Killed Davey Moore?’ en ‘Seven Curses’. Geen van die drie verschijnt de eerste paar decennia op plaat. Davey Moore is een bokser die nauwelijks veertien dagen voor het concert is overleden aan zijn verwondingen, opgelopen tijdens een wedstrijd.
Dan grijpt hij even terug naar twee covers uit zijn debuutplaat: ‘Highway 51’ van Curtis Jones en – op verzoek – de traditional ‘Pretty Peggy-O’.
‘Don’t Think Twice, It’s Alright’ is alweer een premiere en ook weer een boodschap aan Suze. Zoals Frank Vanderlinden het uitdrukt: “niemand heeft ooit zo mooi nee tegen mij gezegd.”
Luister hoe goed Bob Dylan hier zingt: hoeveel emotie hij in zijn stem legt. Hoe hij meent wat hij verteld. En let ook eens op zijn gitaarspel. Deze man kan spelen!
Om af te sluiten haalt Dylan alles uit de kast: met drie straffe protestsongs krijgt hij iedereen op de been: het schokkende ‘Hiding Too Long’ is later nooit meer opgedoken. Maar ook zowel ‘With God On Our Side’ als ‘Masters Of War’ zijn geheel nieuw voor zijn toehoorders.
En dan, wanneer hij het publiek daar heeft waar hij het wil hebben doet hij iets helemaal onverwachts. Met de hem kenmerkende eigenzinnigheid sluit hij af met een lang gedicht. ‘Last Thoughts On Woody Guthrie’. Acht minuten lang leest hij voor: een eerbetoon aan zijn held, maar ook een symbolisch afsluiten van het hoofdstuk uit zijn leven waarin Guthrie zijn gedachten heeft beheerst.
De volledige setlist:
deel 1
Ramblin’ Down Thru The World (Woody Guthrie)
Bob Dylan’s Dream
Talkin’ New York
Ballad Of Hollis Brown
Walls Of Red Wing
All Over You
Talking John Birch Paranoid Blues
Boots Of Spanish Leather
Hero Blues
Blowin’ In The Wind
John Brown
Tomorrow Is A Long Time
Hard Rain
deel 2
Dusty Old Fairgrounds
Who Killed Davey Moore?
Seven Curses
Highway 51 (Curtis Jones)
Pretty Peggy-O (trad.)
Bob Dylan’s New Orleans Rag
Don’t Think Twice, It’s All Right
Hiding Too Long
With God On Our Side
Masters Of War
Last Thoughts On Woody Guthrie
Beeld u even in dat u daar in het publiek mocht zitten en, in dat tijdsgewricht, deze boodschappen te horen krijgt van deze jonge zanger. Hoe hij precies onder woorden weet te brengen wat iedereen denkt. Hoe hij man en paard durft te noemen en zegt waar het op staat. Dit is Dylan de protestzanger, de boodschapper, de “stem van zijn generatie”.
Luister naar deze opname en begrijp waarom die jonge kerel uit het hoge noorden het zover heeft geschopt. Veel verder dan die honderden andere protestzangers waarmee het New Yorkse Greenwich Village begin jaren zestig was bevolkt.
Wel, u kan er bij zijn. …Of toch bijna.
Het concert werd door Columbia Records opgenomen voor een mogelijke live-LP, mocht Dylan wat om materiaal verlegen zitten. De live plaat werd onder de titel, Bob Dylan In Concert voorbereid voor Kerstmis 1964. De acetate bevat een mengeling van opnamen van het Town Hall concert met opnamen van het latere concert in Carnegie Hall, op 26 oktober 1963.
Maar tegen die tijd had hij alweer genoeg materiaal voor handen voor een nieuw studio album. Daardoor bleven vele van deze songs ongehoord. Pas dertig jaar later verschenen ‘Who Killed Davey Moore?’ en ‘Last Thoughts On Woody Guthrie’ op The Bootleg Series Volumes 1-3 en het nog steeds officieel onuitgegeven ‘Hiding Too Long’ is terug te vinden op The Genuine Bootleg Series, Vol. 1.
Al jaren circuleren hele stukken uit het concert in het bootlegcircuit. Maar pas einde vorig jaar is eindelijk de volledige opname opgedoken. Naar het schijnt had Sony de banden opgekocht met de bedoeling het concert uit te brengen in de Bootleg Series. Maar er is een probleempje met de microfoon: de geluidstechnicus van dienst had vergeten een schermpje aan te brengen waardoor Bobs p’s ploffen. Zoiets is niet te verhelpen.
Dankzij de brave mensen van het Expectingrain forum kunt u het concert alsnog in volle glorie beluisteren. Doen!
Deel 1:
http://rapidshare.com/files/96217544/D1P1.zip.html
http://rapidshare.com/files/96229526/D1P2.zip.html
Deel 2:
http://rapidshare.com/files/96241795/D2P1.zip.html
http://rapidshare.com/files/96254023/D2P2.zip.html
peerke's plaatjes 3.0 
